เข้าเรียนที่โรงเรียนซิดคอทเป็นวันแรก

ย้อนไปวันนี้เมื่อ 22 ปีก่อน วันที่ 24 เมษายน ในปี 1995 เป็นวันที่พี่ได้ไปเข้าเรียนที่โรงเรียนซิดคอทเป็นวันแรก ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมานานมากแล้ว แต่พี่ก็จำความรู้สึกวันนั้นได้ดี เหมือนกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เลย

ระหว่างทางที่นั่งรถแท็กซี่กับแม่ไปโรงเรียน มองไปนอกหน้าต่างรถก็เห็นแต่ทุ่งหญ้า เนินเขา มีแกะ มีวัว มองให้เห็นไปไกลลิบตา ช่างเป็นบรรยากาศของชนบทประเทศอังกฤษจังเลย ในใจตอนนั้นก็เต็มไปด้วยความคิดที่ว่าจะเรียนรู้เรื่องไหม จะพูดคุยกับใครแล้วจะเข้าใจกันไหม ภาษาอังกฤษก็พูดไม่เป็น อยู่ห่างบัานแล้ว เราจะอยู่ได้ไหมหนอ

พอไปถึงโรงเรียนพี่ก็เกิดความประหลาดใจว่าท่ามกลางชนบทที่ไม่มีตึกรามบ้านช่อง แต่ก็มีชุมชมที่ตั้งอยู่ในบริเวณที่กว้างขวาง มีตึกเรียน 3-4 ตึก มีสวนสไตล์อังกฤษใหญ่ๆที่มีบ่อปลา และม้านั่งไม้ มีโรงยิมที่มีสระว่ายนำ้ขนาดมหึมาและมีสนามบาสในร่ม มีสนามฟุตบอลที่รวมสนามฮ้อกกี้และสนามเทนนิสกลางแจ้งไว้ในฝั่งตรงข้ามของโรงเรียน วันนั้นเป็นวันก่อนเปิดเทอม 1 วัน เด็กนักเรียนส่วนใหญ่ยังไม่กลับมา เดินไปทางไหนก็แลดูเงียบเหงาไปเสียทุกที่

หลังจากเดินเยี่ยมชมโรงเรียนเสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ก็พาไปที่พักซึ่งเป็นหอพักหญิงล้วน หนึ่งห้องก็แชร์กัน 3 คน มีเตียงเล็กๆ มีตู้เสื้อผ้าเล็กๆ และมีตู้เก็บของเล็กๆ คนละ 1เตียงและตู้ ในขณะนั้นในใจก็พลันนึกว่าของทั้งหมดที่ขนมา จะยัดใส่ตู้เสื้อผ้าได้ยังไงหมด จำได้ว่าเสื้อผ้าหลายตัวก็ต้องให้แม่หิ้วกลับมาเมืองไทย ภายใต้รอยยิ้มบนใบหน้าในรูปนั้นเป็นรอยยิ้มของเด็กสาวอายุ 15 ปีที่เต็มไปด้วยความสงสัยว่าในอีก 2 ปีข้างหน้าชีวิตในวัยเรียนในโรงเรียนประจำจะเป็นยังไงหน้อ